Frojd i teorija psihoanalize
Vrsta: Seminarski | Broj strana: 9 | Nivo: VPTS UE

O FROJDU
Sigmund Frojd je rođen 6. maja 1856. godine u Frajbergu, u Moravskoj. Potiče iz jevrejske građanske porodice srednje klase. Imao je samo četiri godine kada se njegova porodica nastanila u Beču. Već kao dvadesetjednogodišnjak 1876. godine u laboratoriji fiziologa Brikea počeo je istraživanja u vezi sa anatomskom patologijom i fiziologijom nervnog sistema čoveka i tada se upoznaje sa J. Brojerom.
Nakon studija medicine, 1883, stupa u psihijatrijsku službu. Radeći studiju o kokainu, godinu dana kasnije otkriva njegova analgetska svojstva, a predoseća i njegova anasteziološka svojstva, što isprobava na sebi.
Sa privatnom praksom počinje 1886. godine, a u oktobru iste godine ženi se Martom Bernajs, sa kojom je bio veren od 1882. Ona će mu roditi šestoro dece, među kojima Anu, rođenu 1895, koja će ga celi život pratiti i specijalizovati se za dečiju psihoanalizu.
Frojd sebi stvara klijentelu među ljudima obolelim uglavnom od histerije, koje leči u to vreme uobičajenim metodama - elektroterapijom i hipnozom. Kasnije prelazi na originalnu metodu slobodnih asocijacija i utemeljuje osnove psihoanalitičke teorije.
PSIHOANALIZA
Psihoanaliza je pravac koji je potekao iz psihijatrije. Poznata je kao teorija koja se bavi istraživanjem nesvesnog dela čovekove psihe. Pored toga, ona proučava nagonsku intencionalnost i emocionalne ekvivalente. Prvo se afirmisala u istraživanju neuroza, tumačenju snova i kao terapeutska disciplina, nakon čega je prerasla u opštu teoriju ličnosti.
Psihoanaliza se primenjivala i pri tumačenju nauke, religije, umetnosti, kulture i stvalaštva uopšte. Kultura, kako je Frojd vidi, proističe iz nezadovoljenih nagonskih želja, što dovodi do sublimisanih reakcija kao što su umetnost, nauka i sve ono što se naziva nadogradnja. Čovek ima dva izbora: ili da živi u potpunom zadovoljenju nagona ili da delimično, koliko je moguće, nadvlada nagone i oblikuje kulturu.
Frojdovo shvatanje strukture licnosti
Frojd je odkrio nesvesno. Njegova teorija se zasnivala na: svesnom, predsvesnom i nesvesnom.
On razlikuje tri komponente licnosti:
ID (ono) - urođeni motivi (nagoni, instinkti) koji teže neposrednom zadovoljenju
EGO (ja) - deo ličnosti koji se bavi kontrolom neposrednog zadovoljenja nagona vodeći računa o realnosti
SUPER-EGO (nad-ja) - deo ličnosti u kome se nalaze pravila ponašanja ljudske zajednice. Jedinka preuzima ono što upravlja društvene odnose, društvene norme i vrednosti.
Mada Frojd nije tvorac pojma nesvesnog, on je razvio koncepcijski originalne i prakticno efikasne ideje o prirodi i dinamizmima nesvesnog. Svoj prakticni rad Frojd je zapoceo korišcenjem hipnoze kao sredstva za istraživanje nesvesnog da bi potom napustio ovu metodu u korist psihoanaliticke metode koju je sam razvio. U psihoanalitickoj metodi pacijent se ohrabruje da govori o svojim simptomima, o svom detinjstvu i drugim secanjima, o svojim SNOVIMA (koji su, po Frojdu, "kraljevski put do nesvesnog"). Koristeci posebne tehnike, kao što je tehnika "slobodnih asocijacija", Frojd je iz snova dobijao pokazatelje psihickih stanja i problema kojih pacijenti nisu bili svesni. Skoro redovno pokazalo bi se da je poreklo problema seksualne prirode u nekoj traumi iz detinjstva - kao što su videnje roditelja u seksualnom aktu, osecanje deteta da je uzurpirano majcinom ljubavlju, ili roditeljsko prebacivanje zbog nekog navodno lošeg ponašanja. Ideja o postojanju decje seksualnosti bila je šokantna i neprihvatljiva za mnoge Frojdove savremenike. Medutim, tokom svog klinickog rada Frojd je sakupio brojne dokaze koji su postavku o decjoj seksualnosti ucinili neoborivom.

---------- CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]